تحقیق - پروژه - پایان نامه - رساله

نظام بوروکراتیک (دیوان سالاری، اداری) کشور و برنامه های توسعه 

این تحقیق کامل است و نیاز به ویرایش ندارد

پس از خرید و دانلود یک نسخه از فایل به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

چکیده

نظام اداری و دیوان‌سالاری کشور، همواره مورد انتقاد دوسویه‌ای بوده است. یک سوی انتقادات از جانب عامه مردم، صورت گرفته و جانب دیگر آن از سوی مسئولان سیاسی و مدیران عالی کشور بوده است. دستگاه دیوان‌سالاری کشور، به عنوان یک دستگاه حاکمیتیِ مرتبط با بدنه‌ی مردمی کشور و به عنوان نمادی و بخشی از تحقق اراده‌ی سیاسی کشور محسوب می‌شود. تلقی عمومی در نوع برخورد با این دستگاه‌ها، تعیین کننده و شاخصه و ممیزه‌ی اراده‌ی نظام سیاسی کشور در نوع برخورد با مردم و نوع خدمت‌رسانی و پاسخگویی بوده است. پس از انقلاب، برخلاف جهت‌گیری سیاسی کشور، دستگاه دیوان‌سالاری به عنوان یک نیرو و قدرت مستقل، نوعی از عملکرد را از خود بروز داده است، و حداقل در برخی از مقاطع و حوزه‌ها، تابع اراده‌ی سیاسی کشور و مردم‌سالاری ‌دینی نبوده است. از ابتدای انقلاب تاکنون حرکت‌های گوناگونی برای تغییر در دستگاه اداری و بوروکراتیک کشور انجام شده است. در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب، سازمان‌ها و نهادهایی انقلابی برای به تحرک واداشتن و انجام ماموریت‌هایی که این دستگاه‌ها از انجام آن ناتوانند، تشکیل شد. در مجموع، این سازمان‌های انقلابی از خود عملکرد بسیار خوبی به نمایش گذاشتند. انتظار می‌رفت که الگوی عملکرد این سازمان‌ها به دیگر نهادها و سازمان‌های جمهوری اسلامی منتقل شود. پس از پایان جنگ نه تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه خود این سازمان‌ها به تدریج به سمت ساختارهای نامطلوب پیشین حرکت کردند. در این پژوهش کوشش شده است تا به این سوال که، نظام بوروکراتیک (دیوان سالاری، اداری) کشور به عنوان ابزار دولت، آیا جذب و هضم برنامه های توسعه را دارد؟ پرداخته و پاسخ داده شود.